گزارش بازدید بچه های دبستان نشاط



از بچه ها می پرسم : بچه ها چی شد که به اینجا اومدین؟
_ بخاطر درس جبار باغچه بان
_ خب جبار باغچه بان کیه؟
بچه ها همه با هم معلوماتشون رو با صدای بلند در اختیار من می گذارند و من : بچه ها لطفا یکی یکی!
خب شما بگو:
_ خانم باغچه بان کسی بود که مدرسه رو اختراع کرد!
_ خانم اجازه! نه کر و لال بود
_ خانم توی مدرسه ی کر ولال ها بود.
من: بچه ها جبار باغچه بان کسی بود که اولین مدرسه ی ناشنوایان رو تاسیس کرد. بچه ها می دونید چطور شد که آقای باغچه بان به فکر تاسیس مدرسه ای برای ناسنوایان (کرو لال ها ) افتاد؟
_بله خانم! یه روز یه زنی که بچه ی اطرش داشت (اطرش = ناشنوا) بچه ش رو آورد پیش باغچه بان بهش گفت نمی دونم چیکارش کنم؟ بعد باغچه بان بهش گفت که خودم درسش میدم!
پرسیدم : بنظر شما آقای باغچه بان چطوری تونست به اون بچه خواندن و نوشتن یاد بده؟
_ خانم با حروف اشاره!
بله بچه ها ! آقای باغچه بان با دیدن اون پسر بچه به فکر افتاد تا مثل کشورهای اروپایی که برای بچه های ناشنوا ، حروف الفبای اشاره دارند ، برای بچه های ایرانی هم حروف الفبای اشاره ابداع کنه....
و بعد بچه ها دلشون می خواست که ببینند دانش آموزان چطور می نویسند و چطور می خوانند که چند نمونه را به آنها نشون دادم.
و بعد هم بچه ها خداحافظی کردند و رفتند. برای چند لحظه دلم خواست که بچه های کلاسم می توانستند مثل این بچه ها سوال بپرسند....
وبلاگ حاضر، در تاریخ ۱۳۸۸/۷/۱ در اولین روز کاری در مدرسه بهار انقلاب ایجاد شد. آن روزها معلمی بیتجربه اما مشتاق بودم.